چوپان بیچاره خودش  را کشت که آن بز چالاک از آن جوی  آب بپرد نشد که نشد.

او می‌دانست پریدن این بز ازجوی آب همان و پریدن یک گله گوسفند و بز به دنبال

 آن همان.عرض جوی آب قدری نبود که حیوانی چون نتوانداز آن بگذرد… نه چوبی

که بر تن و بدنش می‌زد سودی بخشید و  نه فریادهای چوپان بخت برگشته.

پیرمرد دنیا دیده‌ای از آن جا می‌ گذشت وقتی ماجرا  را دید پیش آمد و گفت من چاره

کار را می‌دانم. آنگاه چوب دستی خود را در جوی آب فرو برد و آب زلال جوی را گل آلود

کرد.بز به محض آنکه آب جوی رادید ازسر آن پرید و درپی او تمام گله پرید.چوپان مات و

مبهوت ماند.این چه کاری بودو چه تأثیری داشت؟پیرمرد که آثار بهت و حیرت رادر چهره

چوپان جوان می‌دید گفت:تعجبی نداردتاخودش را در جوی آب می‌دید حاضر نبود پاروی

خویش بگذارد. آب راکه گل کردم دیگر خودش را ندید و ازجوی پرید و من فهمیدم این که

حیوانی بیش نیست پا بر سرخویش نمی‌گذارد و خود را نمی‌شکند چه رسد به انسان

که بتی ساخته است از خویش و گاهی آن را می‌پرستد.

موشی در مزرعه تله موشی را دیدورفت وبه مرغ وگوسفند وگاوخبرداد

همگی آنها گفتند این مشکل توست به ما هیچ ارتباطی ندارد.دراین حین

 ماری در تله افتادوزخمی شد وزن مزرعه دار را گزیدپس به همین خاطر

 مرغ را سربریدند وبرای زن سوپ درست کردند،گوسفند رابرای پذیرایی

 از عیادت کنندگان وبهتر شدن زن قربانی کردند،اما زن بیچاره مردوگاو

را برای مراسم ترحیم سر بریدندودر این مدت موش از سوراخ دیوار نگاه

 می کردوبه موضوعی که به دیگران ارتباط نداشت فکر میکرد.

مردی که همسر وخواهرش با وضع زننده ای بیرون آمده بودند

معلم پسرک را صدا زد تا انشایش را با موضوع

علم بهتر است یا ثروت بخواند...

پسرک با صدای لرزان گفت: ننوشته ام

معلم با خط کش چوبی پسرک را تنبیه کرد و او را
پا در هوا نگه داشت...

پسرک در حالی که دستهای قرمز و بادکرده اش را
بهم می مالید, زیر لب گفت:

آری, پول بهتر است چون اگر داشتم دفتر می خریدم و انشایم را می نوشتم

 نقطه ای از شهر بدلیل عدم زیرسازی مناسب، چاله‌ای بزرگ پدیدار میشد و عده‌ای در غفلت مرتبا مجروح میشدند . مدیران مربوطه نشستند تا چاره اندیشی کنند.

مدیر مستقیم: بهتر است آمبولانسی را در کنار چاله مامور کنیم تا مجروحان را به بیمارستان برساند .

مدیر رده بالا : نه اینکار وقت تلف میکند، بهتراست درمانگاه اورژانسی با تجهیزات و پرسنل مجرب در کنار چاله مستقر کنیم.

مدیر رده بالاتر : نه این کار زمان بر و هزینه بر است بهتراست جاده و چاله را در کنار بیمارستان احداث کنیم.




با اقتباس از :وب سایت مدیریت صتعتی

در یک شهربازی پسرکی سیاهپوست به مرد بادکنک فروشی نگاه می کرد که از قرار معلوم فروشنده مهربانی بود.بادکنک فروش یک بادکنک قرمز را رها کرد تا در آسمان اوج بگیرد و بدینوسیله جمعیتی از مشتریان جوان را جذب خود کرد.سپس بادکنک آبی و همینطور یک بادکنک زرد و بعد ازآن یک بادکنک سفید را رها کرد.بادکنک ها سبکبال به آسمان رفتند و اوج گرفتند و ناپدید شدند. پسرک سیاهپوست هنوز به تماشا ایستاده بود و به یک بادکنک سیاه خیره شده بود.تا این که پس از لحظاتی پرسید:آقا! اگر بادکنک سیاه را رها می کردید بالاتر می رفت؟مرد بادکنک فروش لبخندی به روی پسرک زد و با دندان نخی را که بادکنک سیاه را نگه داشته بود برید و بادکنک به طرف بالا اوج گرفت و گفت : " آن چیزی که سبب اوج گرفتن بادکنک می شود رنگ آن نیست بلکه چیزی است که در درون خود بادکنک قرار دارد."

یک مانع ویک شانس